قلب ايمان..... التاسع

معلش يا جماعه على التاخير فى الجزء بس حقيقى ما كانش ليا اي نفس اكتب كل يوم بافتح المدونه واقعد قدامها متنحه تماما مش عارفه ليه

ما علينا خلينا نشوف ايمان عملت ايه

**************************

ايمان احتارت قوي وقلبت فى الارقام الى على الشريحه والاسماء الغريبه والى اغلبها زي ما تكون اسامي دلع لبنات وكانت هاتتجنن ومش عارفه تعمل ايه ودموعها نازله على خدودها تجري وهى يمكن مش حاسه وما زالت عنيها مبرقه ومذهوله .

والف سؤال جه على بالها والف ظن والشيطان لعب بعقها كتير اوي

يا ترى الشريحه دي بتاعة اشرف فعلا ؟؟؟ طب ليه ؟؟

يا ترى مين البنات ولا الستات دول وعرفهم منين ؟؟؟ وانا كنت فين ؟؟؟

والعلاقه بينهم وصلت لحد فين ؟؟

وانا الى غلطانه ولا هو ؟؟؟

طب اعمل ايه ؟؟؟

اقوله انى لقيت الشريحه ؟؟؟ اقوله مين دول ؟؟؟

اسأله يمكن الشريحه دي مش بتاعته ؟؟؟......... هاتضحكي على نفسك ؟؟

طب اعمل ايييييه ؟

وتبكي ايمان بحرقه وحيره ونار فى قلبها الى ما صدقت يا دوب انه دفي بحب اتمنته.

وبعدين بعد ما فكرت بسرعه قبل ما اشرف يجى قررت تأجل القرار لما تهدا وعليه شالت الشريحه وخبتها وغسلت وشها وحاولت تداري ولما جه اشرف

اشرف : مالك يا ايمان ؟؟ شكلك متغيره

ايمان: ابدا يا اشرف مافيش حاجه

اشرف : لا انتى شكلك معيطه مالك فى ايه ؟؟؟ ماما تعبانه ولا حاجه ؟؟

ايمان : لا ابدا بس اتعصبت شويه من العيال ومخنوقه كده من ساعتها .

وغصب عنها نزلت الدموع من عنيها

اشرف وهو بياخدها فى حضنه : طيب ليه كده يا حبيبتى مش بالراحه على نفسك .

ايمان وهى بتمسح دموعها وبتنسحب من حضنه : دلوقتي هابقى كويسه ... أنا هاروح انيم نور .

اشرف باستغراب : طيب ماشي يا حبيبتى بس روقي كده .

ايمان راحت نيمت الولاد وطول ما هى معاهم وهى بتبكي جامد اوي من غير صوت وبتفكر ومش عارفه تفكر .

واشرف بعد شويه لما حس الولاد ناموا راح ينده عليها عشان تقوم تنام مكانها ايمان كانت صاحيه بس ما ردتش عليه وكتمت صوت نفسها وبكاها لحد ماهو فكرها نامت ومشي

اشرف استغرب من كل الموقف وقعد يفكر كتير وحاسس ان فى حاجه غريبه .

وعدت الليله تقيله على ايمان حتى لما نامت حلمت احلام سخيفه واشرف كمان ما نامش الا الفجر من حيرته

والصبح

اشرف وهو بيلبس : ايماااااااان فين البنطلون الكحلي بتاعي ؟؟

ايمان بترد من خلال بوز طوله مترين : غسلته خد غيره من الدولاب .

اشرف بفزع : طب شلتي الاوراق الى كانت فى الجيوب ؟؟

ايمان : ايوه عندك على التسريحه زي العاده .

اشرف لبس وراح ياخد حاجته وبعدين وهو بيلم فى الحاجه قعد يدور على حاجه فى المحفظه مش لاقيها وقلب المحفظه

وايمان شافته وطنشت وعملت مش واخده بالها ونزلت على شغلها

واشرف اخد الولاد النهارده وداهم وراح على مكتبه طلب قهوه وقعد يدورفى درج المكتب ويقول فى باله : يادي النيله السوده تكون شبورة النكد بتاعة امبارح دي وراها الشريحه المقندله بتاعتي ؟؟؟

والله باين كده ... دى تبقى مصيبه .... يارب ما يكونش كده والله يارب انا كنت تبت وانت عالم وبقالي شهر اهو ماحطيتهاش حتى فى الموبايل

ايه بس الى خلاني ما رمتهاش ولا حتى ولعت فيها .

عموما هايبااااان كل حاجه

*****************

ايمان فى التليفون: ايوه يا داليا انتى وراكي حاجه بالليل ؟

داليا : استر  يارب مالك ؟؟؟

ايمان : مافيش هاجيلك عايزه اتكلم معاكي شويه .

داليا : طيب هاروح كده واشوف الظروف والجوابات عشان افضيلك الجو واقولك فى التليفون.

ايمان : ماشي لو مش هاينفع اجي انا تعالى انتى

داليا بجديه وقلق تساوي صوت ايمان الحزين المكسور : حاضر يا ايمان عنيه

وفى البيت عند ايمان فضلت ايمان برضه حزينه وبتحاشى الكلام مع اشرف واشرف قلقان وسألها تاني وتالث ايه مضايقها وهى بتقول  مافيش وقلقه هو يزيد

وباليل راحت عند داليا واشرف راح لاصحابه وهايبقى يرجع ياخدها

داليا : تعالى يا بنتى نقعد انت قلقتينى خالص

ايمان : انا مخنوقه خالص يا داليا ومش عارفه اعمل ايه

وانفجرت فى البكا

وداليا: لا حول ولا قوة الا بالله فى ايه يا بنتى بقى انتى  ما بتلحقيش

ايمان قالت لداليا على موضوع الشريحه وعلى كل ما دار بعقلها وداليا سمعتها كتير

وفى الاخر :

ايمان: انا محتاره مش عارفه اعمل ايه

داليا : اقولك الحق انا كمان محتاره

بس بصي انتى لو اتكلمتي معاه فى الموضوع ده انا شايفه  انها هايكبر

خصوصا انك بتقولي الرسايل كلها كلام تعبان يعنى ما تدلش برضه على ان فى حاجه خطيره يعنى

يعنى هاتلاقيه كله كلام فارغ وسنسنه على الهوا

ايمان: يعنى ايه اعديها كده بكل بساطه؟؟

داليا : لا طبعا ما قلتش كده بس لازم تاخدي بالك بقى وتعرفي ان كان لسه مستمرفى الوضع ده ولا لا

وكمان ما تنسيش ان كان فى فتره ما بينكم العلاقات كانت وحشه ويمكن ضعف وانتى عارفه ان ده ممممممممكن

ايمان بحده : داليا ارجوكي لو كنتى تقصدي موضوع محمود انا ما كانش فى بينى وبينه اي حاجه وانتى عارفاني كويس وانا اصلا صديته يعنى وخلصت الحكايه

داليا: طب بس اهدي طيب ما يمكن كمان جوزك خلصت الحكايه مش يمكن ؟؟؟

حتى انتى نفسك بقيتى تقولي انه ما بقاش يقعد كتير على النت لوحده ولا يخرج كتير مع اصحابه

ايمان بتحاول تهدى: طيب يعنى انا ازاي  اقدر اعديها كده مش عارفه وابص فى وشه ازاي

داليا وهى بتحاول تكسر حدة المناقشه: يا ستى البس نظاره شمس وبصي

ايمان : لا ما تهزريش بجد ماليش مزاج

داليا: والله يا بنتى هاتعدي وهاتنسي بس انتى حاولي تسامحيه وتنسي وفى نفس الوقت خدي بالك بقى من غير ما تحسسيه انك شاكه فيه  طبعا لحد ما تشوفي هايحصل ايه

ايمان: والله ما انا عارفه يا دالي بس هاحاول  خصوصا انك عندك حق انا نفسي كان ممكن اضعف زيه بس برضه انا ما عملتش زيييييييه. 

داليا : معلش ما تدبحيش من اول  غلطه يا ايمان اصبري لما نعرف الحكايه ايه

***********************

اشرف مع اصحابه مبوز وشارد ومحتار

اسامه : ايه يا  ابنى مالك متنح وشكلك مضروب كده ليه؟؟ هو كان بورده ولا بصباع ؟؟؟

اشرف: بس يا هاني مش ناقصه رواقتك  يا ابنى خلينالك الورد والصوابع .

هاني وهو بيضحك: لا وحياتك الحكايه شكلها اتقفشت يا حلو .يارب تكون اتقفشت عشان تبطل هبل

اشرف: بس يا انت كمان لا ما اتقفشتش و هي دي المصيبه.

اسامه: ازاي يعنى مش فهمك انت عايز تتقفش ولا ايه نفسك هفاك على ابو ورده يعنى.

اشرف:كن يا ابنى ابو ورده ده لامثالك 

..... انا شاكك  انها عارفه حاجه من امبارح فوق انى مش لاقي الشريحه اياها بتاعتي

هاني: طب ما تسألها عليها .

اشرف: انت عبيط يا ابنى ما يمكن اتنيلت الشريحه دي وقعت فى اي مكان اقولها واجيب لنفسي الكلام وامته بعد اصلا ما ا نا خلاص قطعت علاقتي بهم كلهم وما حطيتش الشريحه دي من شهر وزياده؟؟؟؟

اسامه: طول عمرك فقري يا اشرف هاتروح فى ابو نكله على مافيش وكمان بطلت المفيش نفسه.

هاني: طب ما هو ده سبب أدعى انك تقولها اصلا .قولها وقولها انك خلاص تبت وانبت

.

اشرف: لا مش عارف قلقان .المهم يا اخي ان الفتره الى فاتت دي كانت الدنيا بيس خالص بينا والمشاكل تكاد تكون انعدمت .

هاني: معلش قدر الله وما شاء فعل .وبعدين عشان تبطل الهبل الى كنت بتعمله كان جايلك ايه من السهوكه فى التليفونات والنت يعنى.وعمال تستخبى وتكذب وعامل مواويل حواليك.

اشرف:والله انا ندمت فعلا وحسيت انى باتعذب بكذبي على  مراتي وعلى الناس الى باكلمهم برضه بس كان غصب  عني وخلااااااص قلنا بطلت ما تقعدش تأنب فيا يا عم هاني بقى.

اسامه: ياعم ولا تقول ولا بتاع هى لو عرفت هاطين عيشتك وتبقى ايام سوده وانت طرقعلها وهى تسكت وتنسى بعد شويه وخلاص

هاني لاسامه: بس يا جدع انت خليك محضر خير لتقل خيرا او لتصمت....

ولاشرف ما تسمعش كلام الواد ده يا ابنى كان نفع نفسه  مراته سايبه البيت بقالها اسبوعين .

اشرف وهو بيضحك: لا ما انا عارف انه مهياص وبؤ على الفاضي .

اسامه وهو بيهزر : كده طيب يا امور انت وهو ادينى ساكت البس فى  اول جدار بقى انت وهو

هاني: ايووه اسكت احسن....

ويبص لاشرف: بص يا ا بنى حتى لو حصل وقالتلك هى او انت الى اعترفت ما تكابرش اول ما تتزنق قول من اول قلم هههههههههههههه

اشرف: حلو ا وي شكلي انا التسالي بتاعتكم النهارده

هاني: استنى بس بجد اول ما تلاقي نفسك اتزنقت اقر بذنبك وقولها الحقيقه الصدق منجي .وانت مراتك طيبه يعنى هاتسامحك ما تقلقش

اشرف: اه يا اخويا طيبه اوي بس مجنونه وعصبيه اوي والحمد لله.

اسامه ميت من الضحك : مش  انا قلتلك عندها شبشب بورده ؟؟؟

اشرف : ثانيه واحده اطرقعلك انا بابو رباط ياض .

هاني: بس اسمع بجد يا اشرف الستات عقلهم صغير كلمتين حلوين على هديه على فسحه حلوه هاتنسى وبعدين انت فعلا بطلت الهبل ده واستقمت وهى لو انت صادق هاتصدقك .

اشرف : ماشي بس انا مش هاقول برضه انا حاجه لو هى قالت ماشي .

هاني: وما تنساش انك فعلا غلطان فى حقها وفى حق نفسك يعنى ترضيها .ورفقا بالقوارير يا اخي

اشرف: صدق رسول الله ماشي . ربنا يعمل الى فيه الخير .

اسامه: طب اتكلم بقى ؟؟؟!!

اشرف وهاني فى نفس واحد بغيظ منه : لااااااااا

*************************

وفى  البيت وبعد ما خلصت  الليله كلها وايمان دخلت تنيم نور

اشرف بجديه وحنيه فى نفس الوقت: ايمان ما تناميش جوه انا عايزك .

ايمان من خلال نفس البوز: حاضر هاحاول.

اشرف بابتسامه حلوه: مافيش تحاولي هاجي اشيلك هيله بيله من هناك لو نمتي .

ايمان بتحاول ترد الابتسامه: ماشي ابقى شيل .

ايمان نيمت نور وخدت وصلة العياط بتاعتها وقامت بعدها مسحت وشها وراحت لاشرف

ايمان: خير يا اشرف فى ايه .

اشرف وهو بيشدها من ايدها تقعد جنبه : انتى الى في ايه مالك

ايمان: مافيش مضايقه شويه كده ومخنوقه .

اشرف: كده من غير سبب ما هو  لازم في حاجه .

ايمان: لا مافيش سبب مخنوقه لوحدي كده

اشرف بحنيه: على  انا برضه ليه هو انا لسه هاعرف ايمان النهارده

ايمان وهى بتحاول تمنع نفسها من العياط: قلتلك مافيش حاجه يااشرف انا هاروق لوحدي 

وما قدرتش تمسك نفسها وفتحت  الحنفيات على اخرها وهاتك يا عياط 

اشرف: اه لا باين انه مافيش حاجه تعالى يا هبله 

وياخدها فى حضنه ويقولها: طيب خلصي الوصله بتاعتك بقى عشان نعرف نتكلم .

ايمان من بين العياط  وبحده شويه: لا مش عايزه اتكلم .

 اشرف: طب انا زعلتك فى حاجه .

ايمان تعيط اكتر ومش بتتكلم

اشرف بعصبيه شويه: الله فى ايه يا بنتى ما تنطقي .

ايمان وهى بتتنفض بره حضنه وبتمد ايدها فى درج الكومودينو : فى ديييييي

خلاص ارتحت  كده

يتبع ............