قلب ايمان.....الثامن

يا بتاع النعناع يا منعنع يا بتاع النعناع يا واد انت

دي كانت رساله داليا  لايمان

والى قريتها وقلبها بيدق وبعدها خدت نفس وضحكت ودخل عليها اشرف

اشرف : بتضحكي على ايه يا ايمى ؟

ايمان : مافيش داليا باعتالي رساله

بتقولي يا بتاع النعناع يا منعع يا بتاع النعناع يا واد انت 

اشرف : اهاااا استر يارب من النق والنقاقين . اظن ما هي عارفه المناسبه قبلي كالعاده .

ايمان : اها مش هى نزلت معايا اشترينا الحاجه وبعدين عااااااادي احنا ستات بنرغي فى كل حاجه يا روحي ما تبقاش كده .

اشرف : طيب يا اختي .

ايمان: باقولك ايه يا اوشي  انا عايزه اجيب خط جديد .

اشرف ضاحكا  : مش عارف اول ما باسمع اوشي دي بامسك قلبي ليه وانتى مكتره منها من امبارح.

ليه يا ستى ماله خطك عيط ؟

ايمان: لا بس نازل خط عليه دقايق مجانيه كتير وارقامه حلوه قلت اغير بقى 

اشرف : ماشي مادام دقايق مجانيه . بس تكلمينى بيهم .

ايمان : اكلمك يا روحي . امال اكلم مين .

استاذ محمود ماعادش بيبعت رسايل واصلا هو عمره ما تجرا يبعتلها وهى مش فى الشغل لكن لما ايمان ما تعرفش ليه خافت لما جت رساله داليا قالت اغير الرقم القديم الى كان محمود لما طلب منها مره انها ترن عليه عشان مش لاقي موبايله وطلع كان سايبه على مكتب واحد من الزملاء والله اعلم دي كانت حجه ولا ايه .

المهم ان ايمان فعلا تاني يوم وهى راجعه من الشغل جابت رقم جديد وفضلت  على نفس النهج مع محمود نهج التنفيض العالي جدا

وعلى نفس النهج مع اشرف نهج التعطيف العالي جدا برضه

حاولت فعلا بكل جهدها انها تقرب من اشرف تبقى صاحبته اكتر من كونها مراته

اشرف احيانا كان بيتجاوب واحيانا لا

ساعات ده كان بيزعلها ويحبطها  لكن كانت بتحاول تتخطى الحكايه دي

حاجات كتير ا وي اتفقوا عليها خلال الشهر ده زي مثلا :

ممنوع منعا بااااتا الخصام اكتر من يوم يعنى ما يباتوش متخاصمين ابدااااا

ممنوع منعا باااااااتا دخول حد بينهم فى اي مشاكل ولا اهله ولا اهلها ولا صحابهم

يحاولوا قدر الامكان يناموا فى وقت واحد ويصحوا فى وقت واحد

اديهم على ادين بعض عشان بدل ما ايمان تعمل كل حاجه فى البيت والعيال وفى النهايه بيكون مافيش وقت يقعدوا مع بعض

اصحابه مره واحده فى الاسبوع عشان يبقى فى مجال يخرجوا هما مع بعض برضه

ممنوع مغادرة الطرفين او احدهما لفراش الزوجيه والنوم فى اوضة العيال

وبقى يدور الحوار ده احيانا

ايمان : اشررررررررف ممكن تعمل السلطه

اشرف : ايماااااان حرام عليكى والنبى سبينى اشتح  شويه

ايمان : هاااااااا وبعدييين ما انا كمان نفسي اشتح يا اوشي هو انا يعنى
خشب

اهو مره كان بيعمل ومرتين لا بس مش مشكله اهو حلو برضه

ونشوف كمان المشهد ده:

اشرف بيتفرج على الماتش 

وايمان قاعده جنبه بتقطع كوسه
  

ايمان : اشرف يعنى ايه فاول
 .

اشرف : ايمان هارتينى اسأله مش عاااااارف اركز

ايمان بزعل مدلع : كده طب والله ما عدت متفرجه معاك تاني هيه بقى

اشرف وهو بيضحك ويبوس ايدها بالكوسه : لا يا قطه ما تزعليش. بس والنبى حوشي الاسأله لما يكون اللعب واقف
 .

وكمان بقوا يعدوا قدام الكمبويتر نص ساعه بس او ساعه بالليل ساعات مع بعض 

ايمان كانت بدأت فعلا تحس بتطعم التغيير وسعيده به

لكن برضه الدنيا ما تخلاش من القلق

زي النهارده كده

ايمان على باب الشغل : صباح الخير يا داليا .

داليا وهى بتقلد ايمان المبوزه : صباح النور يا اختي . ايه الشراب المقلوب ده ما شوفنهاش من زمان مالك .

ايمان : مافيش  يا داليا .

داليا : ايه الحكايه بجد ولا ايه ؟  فى ايه يا بنتى ؟

ايمان : والله ما انا عارفه يا داليا كل ما اقول قربت خطوه احس انى بارجع عشر خطوات

.داليا : ليه بس ايه الى حصل تعالى نقعد عندي شويه وقوليلى حصل ايه

ايمان عدت على مكتبها الاول وبعدين راحت لداليا وهى بنفس البوووووز 

ايمان : الصبح يا ستى باقوله يا اشرف ودي انت العيال اصل انا كنت باطبخ واتاخرت طلع فيا وقعد يزعق ويقولي انا كمان متأخر و و و ......

داليا: طب ليه مش انتى كنتى بتقولي انه حتى كتير الايام الى فاتت بينزل معاكم بدري نص ساعه عشان يودي العيال ويوديكى لاقرب مواصله ؟

ايمان : اه والله كان بيعمل كده .

داليا : لازم بقى فى حاجه ما يمكن زعلان منك فى حاجه تانيه ؟؟

قولي واعترفي عملتى فيه ايه ما انا عارفاكي ما بتستريش حيك .

ايمان : يووووه بقى ما عملتلوش حاجه يا ستى والله .

داليا : بذممممتك .

ايمان وهى بتبتسم وهى زعلانه برضه : يخرب عقلك اقولها ايه دي ؟

داليا : تقري وتعترفي . حتى لنفسك انك اكيد عملتى بلوى مسيحه .

ايمان : ماهو اعمل ايه بس يا داليا ما انتي عارفه ان الموضوع ده بيتعبنى لما تقرب البريود وبابقى اصلا متعصبه وروحي فى مناخيرى .

داليا : تاااااااااني اعمل فيها ايه البت دي ما بتتعلمش .

ايمان : الللللله باقولك بابقى تعبانه .

داليا : هو انا قلتلك حاجه . بس يعنى قولتيله انك تعبانه بهدوء وعقل كده  ولا هربتي كالعاده ولا استغبيتى برضه كالعاده

ايمان وهى بتبتبسم بكسوف: لا استغبيت كالعاده.
وتعقب بعصبيه مفجأه : بس  ما هو المفروض عارف يعنى

داليا :  يعنى ما هو عارف ما يمكن ناسي معادك ما يمكن اصلا مش عارف ويمكن حبكت الله ما تبقى تنطقي وتتكلمي زي البنى ادمييييين اتفاهموا يا بشر انتم بنص لسان ؟.......طب قوووووومي يا فالحه صلحى غلطك بقى

ايمان: يعنى اعمل ايه يعنى وانا هنا .

داليا : بت انتى كان بدري عليكى الجواز مش بس الجواز ده انتى فاشله سنسنه وتعطيف كمان .

ايمان : ماشي يا فالحه اشوفك بعد كده بشراب مقلوب وشوفي هاعمل فيكى ايه .

داليا وهى بتضحك : ماشي عادي ما كلنا لها الشرابات المقلوبه .

المهم قومي يا فالحه ابعتيله رساله كده حلوه  تليق على  الموقف

ايمان : اقوله يعنى  ؟؟؟

داليا : البت دي هاتموتني خلاص . قومييييييي روحي على مكتبك هابعتلك رساله  من عندي حلوه . بس حاولي تغيري فيها كده اي حاجه عشان تبقى طالعه من قلبك .

ايمان : طيب يلا سلام يا ملكة  السنسنه والتعطيف .

وبعتت ايمان الرساله واشرف قراها وابتسم بنص بؤ

وقال فى باله : يا سلااااام . طيب ماشي لبسنا السلطانيه يا ستى
 .

ورجعت الحياه بمبى تاني والحمد لله

وبعد كام يوم  اشرف كان نزل يشتري شوية حاجات وايمان بترتب اوضتها وتشيل فى هدوم وكده لقت كارت تليفون واقع على الارض

ايمان : شوف الولاد . اكيد ده الكارت بتاعي القديم ايه الى خلاهم طلعوه من الدرج .

والله كنت عايزه من عليه رقم .

ولما خلصت ايمان شغلها راحت جابت الشريحه وحطتها فى الموبايل عشان تجيب الرقم .

ايمان بعنين بتبرق : ايه ده ؟؟؟؟

الشريحه دي مش بتاعتي ؟؟؟؟!!!!

ايه ده ايه ده ؟؟؟؟

ايه الاسامي الغريبه الى  على الكارت ده ؟؟؟

وبتاع مين الكارت ده ؟؟؟؟

يتبببببع..................